José van der Veen is oud-atlete en tegenwoordig werkzaam bij ASICS. Hardlopen is haar passie én beroep. Onlangs besloot ze na een werkbezoek aan Japan door te vliegen naar Australië. Daar stond toevallig de eerste editie gepland van de Color Run, een spectaculair en zéér populair concept dat ontwikkeld is in de Verenigde Staten.
Hoe kwam het dat je besloot mee te doen? Kende je de Color Run al?
Door mijn werk ben ik altijd op zoek naar de laatste trends in de runningindustrie. Via een ‘trend forecasting & analysis agency’ die wij bij ASICS Europe gebruiken zag ik een paar maanden geleden The Color Run in de Verenigde Staten opduiken. The Color Run is ‘fun run’ van vijf kilometer die geïnspireerd is op Holi, het Hindu-festival van de kleuren. Het doel van deze run is om zo gekleurd mogelijk bij de finish aan te komen. Het gaat dus minder om hoe snel je loopt en meer om hoe gekleurd je bij de finish aan komt. Er zijn verschillende kleurzones – één voor elke kilometer – met blauw, roze, oranje, geel en paars.
Nadat we het samenstellen van de schoenencollectie voor het voorjaar van 2014 voor ASICS in Japan hadden afgerond ben ik naar Australië gevlogen voor een korte vakantie. Daar aangekomen zag ik dat The Color Run dit jaar voor het eerst ook Australië aandeed. Australië is na de Verenigde Staten het tweede land dat Th Color Run organiseert.
Hoe heb je de loop ervaren? Wat was het meest bijzondere aan deze loop?
The Color Run werd gehouden in het Sydney Olympic Park, dus alleen de locatie was al spectaculair. Het parcours ging om het voormalig olympisch atletiekstadon heen. Er waren meer dan 20.000 lopers van allerlei verschillende niveaus. Het gaat dus absoluut niet om de tijd maar meer om de ervaring zelf. Er staat geeneens een klok. De dresscode is wit, dus bij de start zie je duizenden in het wit geklede lopers staan. De loop is één groot feest, compleet met DJ’s, cheerleaders, mascottes en allemaal enthousiaste hardlopers. Het meest bijzondere is toch wel al die kleuren die over je heen worden gegooid in de verschillende kleurzones. Je komt totaal anders over de finish dan hoe je gestart bent. Deze kleuren zijn volkomen veilig en zelfs eetbaar omdat ze van maïszetmeel zijn gemaakt. Desondanks zijn er wel een paar tips waar je op moet letten: Draag een zonnebril om je ogen te beschermen en smeer je haar in met olijfolie om niet een week lang met roze, paars, groen en blauw haar rond te lopen.
Als je gefinisht bent is het feest nog lang niet over want The Color Run heeft namelijk de beste post-5K party! In het Cathy Freeman Park staat een groot podium met DJ’s en iedereen gaat om tien uur ’s ochtends helemaal uit zijn dak op de dreunende beats, in een wolk van verschillende kleuren. Dus als je nog niet gekleurd genoeg was geworden tijdens de race, dan word je dat wel op de afterparty.
Wat maakt de Color Run anders dan andere lopen?
Het concept van The Color Run trekt een breed publiek aan. Het is laagdrempelig om mee te doen omdat het absoluut niet om de tijd gaat maar om de ervaring zelf. Het feit dat je elke kilometer door een andere kleurzone loopt en de fantastische after-party maakt deze race compleet anders dan welke andere loop die ik ooit gedaan heb. The Color Run profiteert heel duidelijk van de hyperconnectiviteit van deze nieuwe generatie hardlopers. Er is een wedstrijd georganiseerd voor de beste foto’s en de beste blogs. Voor, tijdens en na de race wordt er flink op los getwitterd, gefacebookt en geïnstagrammed. Door middel van social media breidt de bekendheid van dit evenement zich razendsnel uit.
Je bent zelf actief geweest als baanatlete? Kun je de grootste verschillen beschrijven tussen baanwedstrijden en dit soort evenementen?
Bij dit soort loopevenementen maakt het niemand uit wat voor tijd je loopt; snel of langzaam. Het gaat er voornamelijk om dat je een leuke en sportieve tijd doorbrengt met vrienden en familie. Alle opbrengsten gaan naar een goed doel. In Australië is gekozen voor Heartkids, een charity die kinderen met een hartziekte helpt. Deze loopevenementen maken het lopen van vijf kilometer heel laagdrempelig voor mensen die zich normaal gesproken nooit voor een competitieve wedstrijd zouden inschrijven. Baanatletiek is een niche en de belangstelling is in de laatste jaren sterk afgenomen. Met dit soort funruns krijg je nieuw publiek richting het hardlopen.
En ook je persoonlijke ervaring? Hoe beleef je zo’n baanwedstrijd ten opzichte van The Color Run?
Als ex-baanatlete is het natuurlijk compleet anders en een hele omschakeling om aan zo’n funrun mee te doen. Sinds ik gestopt ben met baanwedstrijden zijn dit soort lopen een prima alternatief voor baanatletiek voor mij geweest. Ik loop ze vaak met collega’s en vriendinnen die anders nooit een 5km zouden rennen. Ik vind het zelf heerlijk: Geen stress, geen stopwatch, geen race tegen de klok. Lekker actief en gezond bezig zijn en tegelijkertijd gezellig socializen!
Je werkt bij ASICS. Kijk je ook nog met een professionele blik naar zo’n evenement? Wat valt je dan op?
Hardlopen is mijn passie en het is fantastisch dat ik mijn werk met mijn passie kan combineren. Ik ben altijd ‘on the look-out’ voor nieuwe looptrends, nieuwe ideeën aan het opdoen voor mijn concepten. Dit gaat eigenlijk al automatisch; in mijn alledaagse leven kijk ik altijd met een schuin oog naar de ontwikkelingen in de hardloopmarkt.
De tweede ‘running boom’ is nog steeds booming. Dat wil zeggen, loopevenementen en marathons zijn enorm gegroeid en in no-time uitverkocht de laatste jaren. De consument is op zoek naar nieuwe en extremere sportieve uitdagingen. Mensen willen een nieuwe impuls geven aan hun sportieve leven. Ze willen meer dan alleen een funrun. Voorbeelden hiervan zijn obstacle runs, mud runs, strongmen runs, trailruns en nu dus ook The Colour Run. Naar wat ik heb gehoord kunnen we binnenkort ook de Europese versie van The Color Run verwachten!