Bibian Mentel snowboardt met één been [NOS reportage]

Bibian Mentel neemt bij de paralympische Spelen in Sotsji deel aan het snowboarden en gaat daar voor goud. De 41-jarige Mentel verloor ruim tien jaar geleden haar onderbeen als gevolg van botkanker. Mentel, die destijds al op hoog nivo meedraaide in het snowboarden, stond al snel na haar onderbeen amputatie weer in de sneeuw om haar zo geleifde sport te beoefenen. Komende week doet ze mee aan haar eerste Spelen.

Wikipedia profiel:
Bibian Mentel begon met snowboarden in 1993. Op dat moment studeerde ze rechten in Amsterdam, echter al snel vertrok ze om zich een jaar lang echt alleen op het snowboarden te concentreren. De sport werkte zodanig motiverend dat ze in de negen daaropvolgende jaren in de sport actief zou blijven en daarvoor haar studie opgaf. Ze reed al snel mee in de kleinere wedstrijden en in 1996 reed ze mee in haar eerste wereldbekerwedstrijd.

In december 1999 viel ze tijdens de voorbereiding van een wereldbekerwedstrijd in het Amerikaanse Breckenridge. Hierbij scheurden haar enkelbanden in, maar na zes weken trainen bij de fysiotherapeut mocht ze ondanks een opgezwollen enkel weer snowboarden. Ze maakte het seizoen “gewoon” af en de resultaten waren goed. Na het seizoen gaf ze haar enkel wel een maand lang rust, aangezien hij nog altijd opgezwollen was. De maand rust leek haar enkel goed gedaan te hebben en hij zag er weer normaal uit, maar na de eerste de beste conditietraining was het meteen weer mis, waarna ze door de fysio werd doorverwezen naar het ziekenhuis.

Op de röntgenfoto’s die in het ziekenhuis waren genomen werd een plek op het bot van haar scheenbeen ontdekt, waarvan ze niet precies wisten wat het was. Pas drie maanden later kon men een diagnose stellen, het bleek te gaan om een kwaadaardige tumor in haar been, oftewel botkanker. De tumor werd verwijderd na een operatie en Mentel dacht eigenlijk alleen maar aan snowboarden. Ze was tenslotte een kandidate om zich te kwalificeren voor de Olympische Winterspelen 2002 in Salt Lake City. Op het moment dat ze de training weer wilde hervatten bleek de tumor echter weer terug te zijn. Niet al te lang daarna bleek de tumor zelfs al in het botvlies te zitten en kon op die manier uitzaaien via haar bloed. Ze kon doorgaan met de behandelingen met alle risico’s van dien, of haar been laten amputeren. Aangezien ze er zich van bewust was geworden dat het nu om haar gezondheid ging en niet meer om haar sportcarrière besloot ze te kiezen voor het amputeren van haar been.

Vier maanden na haar amputatie stond ze voor het eerst weer op een snowboard. In eerste instantie was het wel pijnlijk, maar toch was ze al meteen in staat bochten te draaien, terwijl ze op straat niet eens zonder krukken kon lopen. Opnieuw drie maanden later, het was inmiddels januari 2002, werd ze gevraagd om de prijsuitreiking te doen voor de Nederlandse kampioenschappen halfpipe. Eenmaal daar begon de wedstrijdspanning weer op te laaien en besloot ze later die week mee te doen met het Nederlands kampioenschap snowboardcross, die ze meteen ook maar op haar naam wist te schrijven. In 2003 deed ze niet mee aangezien ze zwanger was van een zoon, maar in 2004 werd ze tweede op de halfpipe, terwijl de snowboardcross niet doorging vanwege het slechte weer.

In 2004 studeerde ze af aan de Randstad Topsport Academie voor de opleiding Commerciële Economie en in 2013 aan het Johan Cruyff Institute voor de International Master of Sport Management. Verder geeft ze les op een wakeboardschool in Loosdrecht en is ze bezig in een project om snowboarden toe te voegen aan het programma voor de Paralympische Spelen.

In 2013 kwalificeerde Mentel zich voor de Paralympische Winterspelen 2014 in Sotsji.